Interview pleegouder

Wij hebben een interview met Michel(35) uit Delft afgelegd. Michel is leraar-wiskunde op een middelbare school in Delft. Hij heeft nu sinds een klein jaartje Raymond van 12 jaar in huis.

Michel, waarom ben jij pleegouder geworden?

Ik loop al 10 jaar met een kinderwens rond maar er is alleen een probleem, ik ben nog altijd vrijgezel daarnaast heb ik jaren een vakantiekind gehad,die elke zomervakantie een paar weken in huis kwam. Dit beviel altijd heel erg goed maar was tekort. Van huize uit heb ik ook meegekregen om voor mensen te zorgen, mijn moeder is ook echt iemand die altijd de zorg op haar neemt. Een ander helpen, en zijn leven leefbaar maken geeft mij gewoon veel voldoening.

Hoe gaat pleegouder worden in zijn werk?

Ik ben eerst naar een informatie-avond gegaan. Dit beviel mij prima waardoor ik er mee door ging. Vervolgens heb ik 7 avonden a 2,5/3 uur cursussen gehad waarbij alle aspecten voorbij komen. Er wordt gekeken naar je thuissituatie en je eigen situatie.  Vervolgens komt er 2x iemand bij je thuis om te kijken en nog eens te babbelen. Daarna moet je wachten op een geschikte kanidaat, de kanidaat komt dan een keertje op bezoek om te kijken of het matcht.

Hoe verliep het matchen bij Raymond en jou?

Het matchen ging echt prima. Eerst kwam hij een uurtje en was het een beetje aftasten. De tweede keer ben ik met hem naar de voetbal gegaan, Raymond was erg enthiousast en wilde eigenlijk gelijk al blijven slapen. Dus de 3e keer kwam hij eigenlijk al gelijk slapen en is nooit meer weggegaan.

Hoe verloopt het contact tussen Pleegzorg en jou?

Er is prima contact. Er is een vanuit Pleegzorg een begeleider en een voogd waarmee regelmatig telefonisch contact is. Ook kan ik haar altijd telefonisch of via de e-mail bereiken. Ook komt de begeleider eens in de 3 weken langs, maar dit bouwt zich af waarneer het allemaal prima verloopt.

Hoe verloopt het contact en de regeling met de biologische ouders van Raymond?

Hij is eens in de 2 weken bij zijn moeder voor de zaterdagavond tm de zondagmiddag. hij wordt dan gehaald en ik haal hem zondag weer op. Dit gaat altijd gewoon prima. Zijn vader woont op de Antillen en ziet hij heel af en toe als hij in Nederland is. Ook zijn broer zit in een pleeggezin, en ook met die ouders spreek ik weleens af om samen wat te doen zodat hij samen met zijn broer kan zijn.

Hoe gaat het nu met Raymond in huis nu je ze ongeveer een jaartje verder bent?

Het gaat eigenlijk heel goed, vanaf het begin was de klik eral en dat maakte het een stuk makkelijker. We voelde allebei snel op ons gemak. Hij had wel een probleem met zijn persoonlijke hygiene, waarbij hij na het poepen zijn billen niet afveegde. Dit is eigenlijk het enigste probleem waar ik tegen aan liep bij Raymond. Voorderest ging rn gaat het nu echt uitstekend.

Waarom heb jij gekozen voor pleegouderschap en geen adoptie?

Er zijn in Nederland genoeg kinderen die ook problemen hebben en geholpen moeten worden. Dus waarom een kind van buiten halen als er genoeg kinderen hier lopen? Daarnaast is adoptie in vergelijking met pleegouderschap ook niet aantrekkelijk. Adoptie is duur en voor pleegouderschap krijg je een leuke financiele bijdrage om je te ondersteunen in de opvoeding. Eerlijk is eerlijk, dan is de keuze voor mij snel gemaakt. Het is allemaal geen vetpot en zeker in deze tijd niet. Ik moet daarbij ook mijn complimenten geven aan de William Schrikker Stichting die pleegouders ondersteunen. Het is een fonds voor  pleegouders die bijv. een nieuwe fiets geven als daar behoefte aan is.

Michel, onwijs bedankt voor je tijd. We wensen Raymond en jou heel veel geluk en gezondheid toe!